ช้างเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญเกี่ยวข้องกับสถาบันหลักของประเทศ และผูกพันกับวิถีชีวิตสังคมไทยเสมอมา ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ และการใช้ประโยชน์รวมถึงความเชื่อต่าง ๆ ด้วยเหตุนี้ ช้างจึงเป็นสัตว์ชนิดเดียวที่ได้รับการคุ้มครองก่อนสัตว์ชนิดอื่น ตั้งแต่รัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(ร.5) โดยพระราชบัญญัติรักษาช้างป่า พุทธศักราช 2443 (รัตนโกสินทร์ศก 119) ต่อมามีการปรับปรุงแก้ไข โดยพระราชบัญญัติรักษาช้างป่า พุทธศักราช 2464 ก่อนที่จะมีการตราพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2503 ซึ่งกำหนดให้ช้างป่าเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ชนิดที่ห้ามล่าและค้า ดังนั้น เมื่อถึงปี 2554 จึงเป็นเวลา 111 ปี ที่ประเทศไทยได้ให้การอนุรักษ์ช้างเอเชีย ภายใต้กฎหมายทั้งสองฉบับดังกล่าว